From Thailand to Island

Here I am again!
Het heeft even geduurd, maar ik ben weer in het land der levenden, achter de computer op een prachtig eiland, genaamd Koh Tao.

Laten we bij het begin beginnen, mijn vorige verslag was nog vanaf Chang Mai, net na de jungletrekking en volledige knock-out, weer bijgekomen. De eerste twee dagen na de jungle trekking waren we alledrie toch wel heel erg moe, dus lekker rustig aan gedaan en gechillt in parkjes, wat tempeltjes bekeken, geluncht met wat mede-jungle gangers en daarnaast lekker op tijd naar bed en weer bijkomen! En dat is gelukt! Na deze twee dagen een bustocht geboekt vanaf Chang Mai door naar Bangkok, na een heftige nachtrit, weinig slaap, humeurige medepassagiers en harde stoelen. Onverwachte invallen van politie, met volle lichten aan en slechte communicatie vanuit chauffeur, werden in Bangkok in de middle of nowhere onze tassen uit de bus gegooid. We hadden het eerst niet door, maar Miriam ineens hee onze tassen! Dus ik snel naar beneden, om hier even wat meer informatie over te winnen. En wat bleek hier moesten we eruit, heel duidelijk allemaal;)..Maar goed een lieve meid heeft ons geholpen en heeft gezorgd dat een taxi ons verder bracht naar het busstation zodat we vanaf daar een bus konden pakken naar Kanchanaburi. Daar aangekomen meteen een ticket gehaald en na een lange til eindelijk beland bij de goede terminal en daar heerlijk even uitgezweet, bijgekomen en ingestapt in een klein mini-busje die ons verder zou brengen. In Katachanaburi meteen naar onze guesthouse die we via drie Nederlandse meisjes hadden gekregen en die ook in de Lonelyplanet stond, Sugar Cane, een mooi huisje die dreef op het water! Wat een plaatje, en wat een rustige omgeving ineens, echt wat een verandering, veel minder toeristisch, weer veel lieve mensen, heerlijk eten en een prachtig uitzicht over het water! Wauw-wauw! Alles blijft maar verbazen. Maar goed Katchaburi is natuurlijk mega bekend bij jullie allemaal..

Haha, ik zie jullie denken! Misschien dat River Kwai jullie meer zegt, hier is de River Kwai Bridge, het museum en het heftige verhaal van alle harde werkers uit al die landen waaronder Nederland, die de spoorweg hebben aangelegd.Dus hier veel informatie verkregen en een goed beeld gecreeerd hoe het hier vroeg aan toe is gegaan, heel indrukwekkend en interessant om het nu eens zo te zien in het museum. Hier zijn we dus een nachtje geweest, want op het museum en de brug na was er niet bijster veel te beleven. Dus boekten we weer een mini-bus door naar onze volgende bestemming, Petchaburi, en wat voor een busje, whaha mini-bus was inderdaad het beste woord, en wat een rijstijl! Bangkok is er niks bij, alles wat er verboden is werd gedaan, links inhalen wat normaal rechts is, over de vluchtstrook rijden, bellen achter het stuur, bumperkleven en ga zo maar eventjes door! En ondertussen zat hij maar heel lief te lachen in de achteruitkijk spiegel naar mij, ja daar zit je dan als blanke Nederlander genaamd Anne, lief teruglachen leek me de beste optie ;)
Maar goed we zijn veilig afgezet en dat was het belangrijkst, maar we waren wel blij toen we voet op de stoep zetten! En toen opzoek naar een slaapplaatsje, dus wij met onze backpack op onze rug op weg naar een hotel, want die zagen we normaal ook zomaar!
Nou ja hier dus niet:P, dus na een 10 minuten lopen waren we er alledrie zat van, en op zoek naar een tuktuk, voor zover we die zagen. Maar ineens! Vanuit mijn ooghoek zag ik een politieauto stoppen, en tsjah, binnen 10 sec. stond ik naast die vriendelijke man om te vragen of hij een idee had welke kant ik op moest voor een hotel of guesthouse. En deze vriendelijke bruine ogen doen wonderen! Want we mochten al onze spullen in de auto doen en hij bracht ons erheen! Tadaaa!! GRATIS ritje;) Hahah we blijven Nederlanders he:)..
Ja super! Dus gelukkig een plekje gevonden, haha maar wat voor een! Het is bijna net zo spectaculair als de rit hierheen!:P Maar dit was ons minste hotel tot dusver! Wat een ranzig stulpje, sorry geen andere woorden voor. Overal spinnenwebben, ratten hoorden we lopen en ook de dekens waren behoorlijk smoezelig, dus hup lakenzak uit de tas, veel deet opsprayen en eerst maar eens wat eten.
Dat dus meteen gedaan en ook besloten om meteen een treinticket te regelen voor de volgende avond, want NO WAY dat wij hier nog een nacht gingen slapen!;)..
Maar goed de nacht hebben we goed doorstaan en ondanks wat kriebel op plekken omdat je toch denkt dat het kriebelt leef k nog steeds;)..
De volgende morgen op tijd naar een prachtige tempel gegaan! Echt super mooi, met een heel park eromheen en daar liepen allemaal aapjes en de omgeving was echt geweldig! En het uitzicht! Nog veel adembenemender, uitzicht over de gehele stad en daar woonde dus vroeger gewoon een persoon! Echt immens niet voor te stellen! Het was echt zooo groot! En zo'n zware klim middenin de hitte, niet te doen, dus we waren weer een stel zwetende tomaatjes op de top, maar we hadden wel het prachtige uitzicht! ;)..Na deze mooie beklimming en bezichting van het museum weer naar beneden, langs alle aapjes op naar een tuktuk die ons verder brengt naar grotten.
Hele mooie grotten, vol met buddha's, vleermuizen en prachtige stalagtieten en stalagmieten. Echt super! Heel indrukwekkend om dat ook mee te pakken! Ondertussen was het alweer half drie dus hoog tijd voor lunch, onze lieve tuktuk meneer had op ons gewacht en heeft ons toen afgezet bij een hotel waar we de hele middag hebben doorgebracht, het eten was lekker, de banken zaten goed en het was er vooral schoon!;)..Haha, tussentijds nog eventjes snel boekjes opgehaald (even-wandeling van anderhalf uur:P) en toen konden we ons ook voor het diner vermaken!
Daarna via heerlijke guesthouse en met tassen door naar het station! En toen op naar Chumpon!

In de trein, Anne was totally knocked out en heeft de hele reis geslapen!;) Lekker joh! Dus 2 min. voor de goede stop een por van Anke tussen mn ribben en hop wakker, slaapdronken op t station, kaartje gehaald voor de boot en op naar Koh Tao! Op naaar t prachtige eiland!! Wiehaaaa!! Ik totally excited, en niet echt moe, Anke en Miriam super moe, want die hadden niet geslapen.
Op de boot lekker gedommeld, tot anderhalf uur voordat we aankwamen, (van de twee en een half uur durende rit).
BOOTsma is geen garantie dat je bootjes ook leuk vind! damn, wat een drama, anderhalf uur kotsmisselijk op een boot zitten is geen pretje, ik zal de details besparen, maar alles is binnen gebleven met de nodige moeite, en toen ik eindelijk mijn tas had en op de steiger stond ben ik ongeveer in een streep naar het vasteland gerend om daar te wachten op Miriam en Anke, getver wat was ik misselijk!
Met een taxi op naar Blue Wind, onze volgende slaapplek, hier hebben we een week geslapen, een prachtige bungalow met drie bedden, warme douche en veranda, heerlijk plekje en beviel erg goed! Lekker aan het strand, met palmboompjes, veel zon, heerlijk strand, een en al strandtentjes, eten, vuurmannetjes, die de prachtigste trucjes deden met brandende fakkels, dobberen op het water, zwemmen, zonnen, genieten van de natuur en prachtige uitzichten waren onze bezigheden de eerste dagen!

Echt super, wauw wat een leven! Dus mijn huidje is ondertussen ook een paar teinten donkerder en ik vermaak me hier nog steeds prima, ondertussen heb ik ook scooter gereden, en niemand aangereden, zelf nog heel en de scooter ook! Dus ik ben geslaagd volgens mij!;) Op de meest bijzondere uitzichtpunten geweest, echt ongelooflijk! De foto's volgen nog want ben mn camera vergeten maar de plaatjes zijn echt uit de boekjes! Strak blauwe lucht, palmbomen, blauwe zee, witte stranden en gewoonweg super!
Ook nog een dag gesnorkeld helemaal rondom alle eilanden en de meest prachtige vissen gezien! Heel indrukwekkend! Super mooi, al die kleurtjes, verschillende groten van vissen, haaien (kleine natuurlijk) nemo's, zebravissen, pantervissen en het hield maar niet op! Prachtigprachtig, helaas halverwege ook de vissen even gevoerd, want mijn zeeziekte speelde weer op;) Ondanks de wederom ingenomen pilletjes, maar ik heb wel genoten van de prachtige uitzichten onder water!
Helaas is Anke een paar daagjes ziek geweest en heb ik het nu een beetje te pakken, maar ondanks dat vermaken we ons nog wel, gewoon op rustig tempo alles doen en we zijn verplaatst naar een ander plekje. Omdat Anke en Miriam afgelopen vrijdag gestart zijn met een duikcursus, Anke heeft de eerste dag de proefduik gemaakt, wat heel mooi was maar toch besloten te stoppen. Maar Miriam is niet meer te houden en die mag morgen examen doen in haar Open Water! Dus super goed van haar! Anke en ik vermaken ons heerlijk op t strand en we hebben het super leuk met zn drietjes! Lekker genieten, uit eten, strand, zon en gewoon genoeg te zien en te doen! Morgen gaan Anke en ik naar een ander verlaten strandje met de scooter om daar ook nog even te genieten.
Daarna zullen we dinsdag met de boot dit prachtige paradijsje verlaten en weer verder te gaan met onze reis.
Op naar een nieuwe plek, vol glimlachen, lieve mensen en nieuwe bezienswaardigheden! Kortom op naar een nieuw avontuur!
Jullie horen wel weer van me!
Het ga jullie allemaal goed, en doe me een plezier en schaats nog even nu het kan! Ik zal morgen een bommetje voor jullie maken in de zee!

Heel veel liefs en een dikke kus, van een weer iets bruiner negertje genaamd Anne;)